۵ قدم تا اینکه بتونی دوباره به خودت افتخار کنی

مقدمه:

اگه این روزا حس می‌کنی یه چیزی کم داری…
اگه جلوی آینه می‌ایستی و دلت برای خودت تنگ می‌شه…
اگه حس می‌کنی دیگه اون زن قبلی نیستی، بدون که تنها نیستی.

خیلیا این حسو تجربه کردن. اینکه یه روزی از خودت دور می‌شی، از توانایی‌هات، از آرزوهات، از صدای درونت.
ولی خبر خوب اینه: تو هنوز همون زنی هستی که روزی می‌تونستی بهش افتخار کنی. فقط یکم لایه لایه خاک گرفته، خسته شده، ساکت شده. ولی اون زن هنوز زنده‌ست.
فقط لازمه با چند تا قدم ساده، دوباره دستشو بگیری و بیاریش بیرون.

اینجا برات از ۵ قدمی نوشتم که می‌تونه یه شروع جدید باشه؛ نه فقط برای تغییر، بلکه برای برگشتن به اون حسی که وقتی خودتو می‌بینی، با لبخند می‌گی:
“آفرین به من!”

قدم اول: سکوت کن، اما از خودت فرار نکن

این روزا همه‌مون بین سروصداها گم شدیم. صداهای بیرونی، قضاوتا، اخبار، مقایسه‌ها…
اما بدترینش وقتیه که صدای درونمون رو دیگه نمی‌شنویم. اون صدای کوچیکی که یه‌روز می‌گفت:
“تو می‌تونی…”
سکوت کردن یعنی فضا بدی به اون صدا که دوباره شنیده بشه.

یه شب آروم، یه لیوان چای یا حتی یه پیاده‌روی کوتاه. فقط خودت باش و یه سوال مهم:
“الان دقیقاً کجای زندگی‌ام؟”
اگه جرأت کنی با خودت صادق باشی، همین سکوت تبدیل می‌شه به نقطه شروع تغییر.

قدم دوم: با خودت مثل یه دوست رفتار کن

ما زن‌ها با همه مهربونیم جز با خودمون.
اشتباه؟ می‌زنیم تو سر خودمون.
ضعف؟ قایمش می‌کنیم.
اما اگه دوست صمیمیت این اشتباه رو کرده بود، چی می‌گفتی؟
احتمالاً بغلش می‌کردی و می‌گفتی: “اشکالی نداره، تو هنوز قوی‌ای.”

خب حالا وقتشه همین حرفا رو به خودت بزنی.
بلد باشی با خودت مهربون باشی، نه‌تنها خودتو می‌بخشی، بلکه دوباره بهت انگیزه می‌ده که بجنگی، که ادامه بدی، که از نو بسازی.

قدم سوم: یه پیروزی کوچیک رو جشن بگیر

ما عادت کردیم فقط موفقیت‌های بزرگو ببینیم.
اما گاهی همون کاری که هفته‌ها عقب انداختی و بالاخره امروز انجامش دادی، یه برد حسابیه.
مثلاً اینکه امروز بدون قضاوت خودت از خواب بیدار شدی.
یا اینکه غذای سالم خوردی.
یا حتی اینکه همین مقاله رو خوندی چون دلت می‌خواد تغییر کنی.

همین پیروزی‌های کوچیک، یه روز تبدیل می‌شن به یه زن محکم. فقط کافیه به خودت بگی:
“آفرین، امروز از دیروز یک قدم بهتر بودم.”

قدم چهارم: به صدای خودت گوش بده، نه صدای بقیه

وقتی زیادی درگیر نظر دیگران می‌شی، کم‌کم صدای خودتو گم می‌کنی.
می‌پوشی چون فلانی می‌گه قشنگه…
می‌ری چون همه گفتن خوبه…
اما واقعاً تو چی می‌خوای؟
چی حالت رو خوب می‌کنه؟
از زندگی‌ات چی می‌خوای؟

اگه سال‌ها فقط طبق خواسته بقیه زندگی کردی، الان وقتشه یه‌کم خودتو جدی بگیری.
یه دفتر بردار، یه لیست بنویس.
نه برای بقیه، فقط برای خودت.
من چی دوست دارم؟ من قراره کی باشم؟

قدم پنجم: خودتو بذار زیر نور

آفتاب، گرما می‌ده.
آدم‌های مثبت، انگیزه می‌دن.
آموزش، آگاهی می‌ده.
محیط خوب، رشد می‌ده.

اگه مدام با آدم‌هایی می‌چرخی که ناامیدن، غر می‌زنن، سرزنش می‌کنن یا رشد نکردن، تو هم خاموش می‌شی.
اما اگه تصمیم بگیری حتی روزی ۱۵ دقیقه خودتو بذاری زیر نور رشد… فرق می‌کنی.

یه کتاب خوب، یه فایل صوتی از یه زن موفق، یه دورهمی با زنایی که اهل پیشرفتن…
همین چیزای کوچیک تو رو وصل می‌کنن به نسخه قوی‌تر خودت.

نتیجه‌گیری:

تو یک‌بار به خودت افتخار کردی. همون موقعی که با همه سختی‌ها وایستادی، ساختی، جنگیدی.
اون لحظه واقعی بود.
و حالا، دوباره نوبتشه که همون حسو برگردونی.

نه با عجله، نه با زور.
فقط با ۵ قدم ساده، پر از عشق به خودت.
قدم‌هایی که می‌گن:
“من هنوزم مهمم… من هنوزم می‌تونم… من هنوزم قوی‌ام.”

“قوی‌ترین زن، اونی نیست که هیچ‌وقت نلغزیده؛ اونه که هر بار زمین خورده، از روی خاک بلند شده و گفته: من هنوزم ارزش دارم.”